miércoles, 28 de marzo de 2007

No fight!! No figh!!!

Jelouuuuuuuuu,

Pues esta vez os escribo parea mandaros un mensaje importante.... No fight!!! No fight!!!!

Como siempre, y como dijo Jack, vamos por partes... :D

Vuelta de Goa, Martes pasau, una semanita o así ya, yo medio dormido, cansado, y tarareando canciones mentalmente, pensando, joder, pues me apetece un poquito de música, pero estoy cansau...

Total, que en una de estas medio despierto medio dormido, dice Laura, creo que he visto un cartel de... el 25 de Marzo en Bombay.

De quién¿? No fight!!! No fight!! Shakira Shakiraaaaaaaaaaa :D

Y fue entonces cuando empezó nuestra bonita peripecia. Día siguiente, miro, confirmo, parece q sí, q es cierto, compro entradas, miércoles, se supone que en 48 horas me las mandan.. ejem, TII.

Jueves, tranquilo, no pasa nada, 48 horas, mañana llegarán.

Viernes, nerviosillo, pregunto en secretaría, nada, la secretaria empieza a tocarme los cojones metiéndome la idea de que me han estafado, joder.

Viernes llamando, nada, sin respuesta, su puta madre, por cierto que llamar aquí es más difícil que la hostia, q' prefijo? 020, 022 y luego el número, 0091, sólo 0 y el número, su puta madre, odio a la señorita esa que te pone música y te dice con toda tranquilidad "please check your number" puaj.

Sábado, nervioso no, cardiaco, sábado tenemos media jornada sólo, llamando, nadie responde, los números no funcionan, joder, tomamos decisión, pues nos vamos y sacamos entradas por allí, yo la verdad es que prefería pagar el doble por la entrada que tirar el dinero de la entrada.

Sábado, como digo, llamando, sin respuesta, mando mail, intento hablar con la peña de los tickets "in real time, on line" no funciona. Todo perdido, a tomar por culo, nos vamos y sacamos entradas.

Pero, como ya dije antes, y antes que yo lo dijo Laura, "India es la hostia, cuando parece que todo va mal, y que va a salir fatal, al final, todo acaba saliendo bien"

Sábado a las 12 aprox (salimos a las 13.00 oficialmente) me llama un tipo de los de ticketpro, tienes tus entradas? Pues no. Ok, espera, miro y te confirmo y tal y cual, five minutes.

Joder.

Ufff, llama, menos mal, me dice que mis tickets están con el courier, de puta madre, no las tiene ningún hijodeputa como pensaba yo, y no me han estafado, cojonudo.

Llamo al courier (mensajero) y me dice que no están en la oficina, que las tiene ya el que las entrega, y le digo, de puta madre, pero yo no estoy en la dirección del curro para recogerlas, que me piro, me dice que en una hora llegan, no le creo, pero bueno, habrá que esperar.

Al final 14.00 llegan mis entraditas :D

DE PUTA MADRE!!! :D

Sábado a la noche vamos donde Avinash, que es como el google del barrio, que necesitas algo, vas donde él y te lo consigue, casa, alquilar moto, coche, lo que sea, esta vez fue coche.

El chofer, Satish, un crack de tio, no sé por donde coño fue, pero lo normal es tardar 3h30 - 4h en llegar a Bombay, el tardó 2h30, y no fue rápido, un hacha.

El concierto, cómo decirlo.... CO-JO-NU-DO creo que lo define muy bien :D

Un concierto de la hostia, sólo un par de peros, los indios son muy sosos, no bailan, y odio a los putos indios maricones que te intentan sobar, me cagüen diós!!

Por cierto, llegamos y nos fuimos hasta fila 10 o así desde el principio, un par de horas de espera, calor, mucho, cansancio, mucho, pero todo se olvidó cuando salió la Shaki :D

Dios, cómo se mueve... prrrrrrrrrr turrrrrupaaaaaaaa :P

Y lo más mejor, TENGO FOTITOS!!!! Conseguí meter una cámara que parece de las de televisión, fue una de ala, la cámara al paquete, y el policía debió pensar, joder, q' contento está este de ver a Shakira :P :D Pero me cacheó, y no me dijo nada, yo con la cámara entre las piernas, que se me resbalaba, luego una tipa que te pide la entrada, y yo joder, de puta madre, ya está, doblo la esquina, otro poli más, detector de metales, douch!

Pero demos gracias a DOS, a estos el detector de metales se la sopla, te da que llevas metal, le saludas y te sonríen.

Como digo el concierto cojonudo, al final llegamos a fila 4, prácticamente me salpicaba el sudor :P

Fue cojonudo.

A ver si puedo poner fotitos, de momento no puedo, que estoy en el curro, y no queda bien, si puedo pondré un añadido al post este cuando tenga tiempo.

Por cierto, Conde, Ima, vuestras respectivas peticiones han sido escuchadas. Conde, lo siento, sé que escribo muy largo y pongo pocas fotos, pero es que publico desde el mail y eso no canta mucho, para subir fotos necesito tener toda la pantalla llena de fotitos y tal y cual, y los indios son muy chismosos. Ima, tu petición está en curso, dame tiempo.

Al resto de gente, besotes en el culete :P

En fin, no sé qué más decir, a ver si pongo fotitos, la verdad es que no se puede expresar, hay que vivir, así q mi consejo de hoy es:

VIVID :D y sed felices, como siempre, eso me hará feliz.

guRR
SSer.

P.D. Por cierto, he mencionado que mi camiseta apestaba? hemos tenido algún problemilla con la señorita chacha que si no he contado ya contaré más adelante....


Las fotos son un poco chusta, pero bueno, algo se ve, ahí van un par:
Yo en un momento auto foto, y eso de rojo que se ve atrás es la Shaki :D


Aquí se le ve un poco mejor, pero nótese a quíe distancia estábamos, podéis contar las parsonas que había delante? dos? :D

Sed felices :D

lunes, 26 de marzo de 2007

Goa report

Jelouuuuuuuuu,

Pues por fin llega mi Goa Report, useasé, el report-aje de Goa. Debería ser con fotitos y tal, y espero ponerlas, pero estamos en el curro que se dice, y hay muchas mentes sucias y fisgonas que luego van donde el jefe a decir, pues el trainee mira sus fotos en el curro, y escribe en su blog y.. y..... FYA!!! :P

En fin, pues a contar el viaje, todo empezó allá por no sé cuando que nos dimos cuenta de q el 19 de Marzo era fiesta y tal y cual, así q pensamos, pues a Goa q nos vamos.

Eso creo q ya lo sabéis, así q me centraré un poco en el viaje. Jueves por la tarde-noche, vamos a mirar bus, no? q salimos mañana ya.... pues sí, vamos. Pues ala, q vamos, y miramos, pero no vemos, como se dice en chino (con tonos bien puestos, pero bueno) Wo kan, bu jian. O sea, q no teníamos bus, joder, tenemos vuelo de vuelta, q eso sí q lo cogimos con tiempo, pero nada de bus, estamos jodidos.

Pero, y es curioso xq muy a menudo me acuerdo de una frase de Laura de hace unos días, más que una frase una reflexión, decía algo así “es curioso, que en India, parece que todo va a salir mal, y al final, todo sale bien” y no le falta razón, al menos por el momento todo va de puta madre, y si no leed el post de nuestro viaje al fuerte ese donde Shivaji derrotó a los malos (creo q es justo el anterior a este).

Pues eso, que al final sí q tuvimos bus, pero más pronto de lo esperado, así que no fuimos a currar el viernes por la tarde. El bus salió a las 17.30, vale, guay, son doce horas, no pasa nada.

Bastante cómodo por cierto, mejor q los jodidos BillmanBus, en los que te resbalas xq a alguien se le ocurrió usar cuero. Estos eran cómodos.

Empieza el viaje, paramos, al de TREINTA minutos, paramos una hora, de cojones, así normal que tardemos doce horas. Se supone que es para esperar a q venga más gente q coge el bus en otra parada o algo así. Bueno, no pasa nada, TII (This Is India, otra cosa q se repite continuamente). Pues nada, seguimos, sobre las 19 o así ya, empieza el viaje otra vez.

Las 20.00, paramos, esta vez para cenar, su puta madre, yo vengo follao y desfogao, como a Cine de Barrio, yo ya tengo mi cena y todo, joder, otra vez paraus. Otra puta hora o así, a este paso llegamos cuando yo te diga.

Demos gracias a DOS, no paró más, el viaje relativamente cómodo como digo, pensé q iba a ir más jodido teniendo en cuenta la altura media de los indios y la mía.... pero cojonudo, casi todo el viaje sobadito...

Llegamos a Goa a eso de las 5.30 de la mañana, a Kalangote no sé si se escribe así, pero bueno. Nos viene un señor a buscar, bueno, más bien nos encuentra, no teníamos ni puta idea de dónde ir ni nada, sin más, decidimos ir a Goa, cogimos el bus, y no teníamos sitio para dormir ni nada, el tipo este nos llevó a casa de unos colegas suyos.

El sitio no estaba mal, pero pedían dos noches mínimo, no conocíamos nada de la zona, ni si merecía la pena, así q al final nada, pasamos de eso. Pues a buscar toca, a eso de las 6.30 de la mañana o así buscando un sitio para dormir al día siguiente, y cómo no, al final todo acaba saliendo bien, o sea que llegamos a un sitio que ponía ROOMS FOR RENT, preguntamos, no tienen, pero su señora vecina igual sí, nos acompaña, para hacer el camino un poco más ameno eructa un par de veces :D

Despertamos a su vecina, esta nos da los buenos días y acto seguido eructa tb, debe ser el saludo de Goa, no sé. Total, q nos enseña las habitaciones, una doble y una simple, pensábamos coger una triple y listo, pero total, por Rs. 800, o sea, 13 putos euros o así tenemos la casita para nosotros.

La zona estaba de cojones, junto a un bar q se llamaba Jolly Boyz, me acuerdo del nombre xq nos perdimos unas cuantas veces en la playa... :D y había que buscarlo.

Pues dejamos las cosas, y q’ vas a hacer en Goa? Pues ir a la playa coño, pues a la playa q nos vamos. Pero antes paradita en el Jolly Boyz este, un señor desayuno, para mí Huevos fritos con bacon, tomate frito, unas tostaditas y un batido de chocolate, eso sí es empezar bien el día :D

Luego a la playita, a hacer el guiri, cuando me metí en el agua me di cuenta de cuánto lo echaba de menos, hasta entonces no me había percatado, pero joder, q’ ganas de ir otra vez cuando lo pienso.

Pues un día de playa, paseito por la playa, baño, otro baño, otro, joder, vaya manos, igual tengo que salir. Es muy gracioso bañarse con una occidental en India, te rodean los indios exagerau..

Bueno, me estoy enrollando un poquito, no? pues tal vez :D Esto fue el sábado, no sé q’ más hicimos la verdad, tranquilitos y tal, y mirando las cosas que hay para hacer, q hay de todo, motos de agua, parapente, lo de la banana esa que te tiran al agua y tal y cual, viajecitos para ver delfines, vaya, q cosas para hacer hay.

Pues no sé q’ hicimos el sábado, creo q fue el día q íbamos a ir al Tito’s, el bar más famoso de allí, pero al final no fuimos, íbamos en bañador, y no se puede, q no es serio.. no? pues a chuparla, no quiero entrar en tu puto garito :P

Pues nos fuimos a la playa, a la noche, a hacer un poco el gamba, falsa capoeira, hacer el pino, y tal y cual, y q’ sudadita, un baño? Y Ruben, jo, no, q es de noche... pero toma agua, toma más, pues ya q estamos al agua q nos vamos :D es la hostia, siempre había querido bañarme de noche, así q q’ coño, pues habrá q hacerlo... y claro q lo hicimos, la corriente nos llevó un par de chiringuitos más para allá, pero bueno, estuvo bien.

Al día siguiente más playita, de puta madre, y para variar un poco (por cierto, los dos días fui a correr por la playa, q’ gozada) pues eso, para variar, un poquito de... parapente !!!!! :D pondré fotitos, casi pego con el culo en el agua xq el jodido timonel no aceleró suficiente, :D pero muy chulo, aunque poco impresionante, esperaba más, aun así CORRECTO :P

Y q’ más, eso fue el domingo, pues el domingo, después del parapente, es q hay que cuidarse, nos fuimos a comer pescadito, q en Pune está jodido encontrar algo decente, sólo comemos muy de vez en cuando y auténtica basura de pescado, así q fuimos a comer algo, a eso de las 19 de la tarde, en plan unas birras, y una de pedimos algo pa picar?

Y joder si picamos :D pedimos una ración de pescaditos variados con marisquito y tal y cual, cojonuda, y seguido, acabamos y hubo que pedir otra, segun estábamos terminando la segunda, de repente vino uno de los camareros con una bandeja llena de bichos frescos del mar, y estuvimos mirando, y esto q’ es? Kingfish (todavía no sé q’ es exactamente...) y esto? Coño, y este bicho tan simpático....? es un langostaaaaaaa mmmmmm, pues me la ponga a la plancha oigaaaaa :D

Joder como estaba la cabrona :D

Al día siguiente, Lunes, íbamos a hacer submarinismo, digo íbamos, xq Laura y Ruben fueron, pero yo eché la raba a la noche, no sé xq’, creo q fue de coger frio en el estómago, así que estaba jodido y no fui, sólo hice la parte de entrenamiento en piscina, me encanta el buceo por cierto, bueno, en realidad amo el agua, y de ahí q me guste el buceo.

Pues eso, me pasé todo el día durmiendo, o sea que estaba jodido vamos, bueno, todo el día no, a media tarde llegaron estos dos del buceo y nos fuimos a ver la vieja Goa, muy chulo, bueno, vimos dos iglesias, para ser exacto una basílica y una catedral, no sé la diferencia, miraré en la wikipedia a ver q’ dicen.

En la basílica está el tipo este famoso que era jesuita, cuyo nombre creo que es San Francisco Javier, se le ve un poco el careto momificado si te fijas, a ver si pongo una fotito para q le veáis.

Por cierto, el conductor que nos llevó, cogimos taxy, un crack, más majo que la hostia, Antonio, pero le podéis llamar Tony, era unas risas, más feliz el tipo... Lo mejor si le llaman al móvil, respondía con un estupendo “jeloouuuuuuuu” era la polla :D

Y poco más la verdad, después del lunes vino el martes, la gran alegría nos vino el lunes a la noche, q yo estaba convencido de q teníamos el vuelo a las 12.30 de la mañana, y el aeropuerto está lejos, así q no había tiempo para playa salvo que madrugáramos mucho, y joder....

Hasta q cogí el billete y vi 15.30, coño, si tenemos tiempo de sobraaaaaa, pues a la playa otra vez :D toda la mañana en la playa, otro desayuno de campeonato, todo cojonudo.

O sea, q chavales, ya sabéis, Goa, una mierda, no vayáis, mandadme a mí :D

En fin, me he dejado algo en el tintero, pero para la próxima, q vendrá prontito, tengo cosas que contar, novedades novedosas.....

A veces parezco el tomate, últimamente hago autopropaganda de esta de en el próximo episodio..... Sergio contará su pequeña aventura con Little Girl, su inolvidable viaje a una ciudad q NO es un paraíso a pesar de lo que diga Mecano para.... uys, q me voy de la lengua, ya lo diré en el próximo :P

Sed muy felices peques, y hacédmelo saber!!!


Ondo izan dan danok, besarkada berezi bat maketo ez zareten guztiioi, ta barkatu, erdaraz idazten dut zuek dana ulertzen duzuelako, ta meketoek ez.

Gogoan izan, betikolez,
Non gogoa, han zangoa

SSer


P.D. voy a poner unas fotitos ahora q no hay nadie por aquí...

Con nuestro mega desayuno

Parepentando, esto es el antes, y luego vino la de rozar con el culo, pero no pongo foto q no se ve bien, os hacéis una idea.. :P

En la puerta del Tito's, al final no lo vimos por dentro, por cierto, a q estoy guapo y bien vestido? pues ya no podré vestir así, xq el otro día tuve un pequeño inciedente y NADA de la ropa que llevo ahí, ni la bandolera está con nosotros ahora, pensé q tal vez algo desteñería, así q lo dejé para la siguiente lavadora, y donde lo dejé? junto al cubo de basura, y q' pasó? Pues mierda puta, q nuestra Aya, q es como se llama aquí a la señorita chacha, pensó q era basura, así q actuó en consecuencia, así q ya sabéis, no dejéis la ropa de lavar junto a la basura q se ve q es basura y q lo otro es ropa, pero bueno, NO lo hagáis por si acaso....

Aquí se aprecian las antenas del bicho, q poco más quedó de la jodida langosta :D

Y eso es todo, q me quiero ir a casa yaaaaaaa

Sed feliceSS

viernes, 16 de marzo de 2007

Status Report (2 meses y medio)

Iepa falimieee

Pues eso, q cómo pasa el tiempo, 16 de Marzo ya, y parece que fue ayer cuando llegamos aquí. El tiempo pasa volando.

El tiempo pasa y nunca volverá a pasar.

Tiempo, eso es de lo que carecemos aquí. Ayer estuve echando cuentas, y nuestro día es más o menos como sigue:

6.30 arriba, duchita y tal y cual
7.00 desayuno
7.30 nos recoge el coche para llevarnos al curro
8.30 llegamos al curro
13.00 aprox, a comer
14.00 vuelta al curro
17.00 salimos del curro, en el mejor de los casos
18.30 vuelta a casa, en el caso más favorable, nunca antes, pero sí más tarde, MUCHO más tarde

Así que uno se cansa un poco, xq sumando, en el mejor de los días estamos "currando" 11 horas de 24, pero si eso es casi la mitad.. dirá alguien, CORRECTO (como diría un colegiado).

Y sí, eso quema, y supongo que por eso y cositas varias he estau un poco jodidillo, tengo días, los dos días al final no murieron, siguen dando coletazos a ratos, pero procuro llevarlo lo mejor posible.

Al menos mi jefe ya no me odia :D

En fin, que para no quemarnos del todo, o precisamente para eso, para quemarnos.... pues hemos decidido q...

Go..... goooo...... go Goa gooooooooooooooooooo!!!!

Nos vamos a Goa :D, playita, solecito, mmmmm, vamos un poco como a la aventurilla, ayer sólo teníamos vuelo de vuelta, y tuvimos la suerte de encontrar bus para ir :D. Estaba todo petau. El Lunes es fiesta aquí, 19 de Marzo, allí es San José, aquí será Shiva ji o yo q' sé

Así que en 20 minutillo salimos del curro, q hoy salimos antes por el viaje, no había más, así que cogimos pronto.

Luego a las 17.30 cogemos el bus, y tras 12 putas horas en el bus, sí, joder, no sé cómo lo voy a hacer, igual me llevo una petaca y me emborracho..

No, q luego me meo, y tengo dos problemas.

En fin, q mañana a las 5.30 de la mañana estaremos en Goa, ya os contaré, y a ver si pongo fotitos y tal.

Por cierto, el finde pasau estuvimos en un fuerte de por aquí cuyo nombre no recuerdo, pero estaba de puta madre, fue toda una odisea, os cuento.

Sábado a la tarde noche, los tres trainees cansaus, sin ganas, fiesta en casa de los franceses, q viven a tomar por cool, no apetece, pasamos, pues ala, a cenar tranquilos, un poco de sushi y tal y cual pascual, y una idea, mañana habrá que hacer algo, no?

Pues sí, buena idea, la primera opción eran unas cuevas, pero están lejos, ya iremos, la segunda opción (dice la Lonely) es ir al fuerte ese cuyo nombre buscaré en algún momento de mi vida. Pos allá que vamos.

No sé a q' hora llegamos, cogimos un ricksaw o como coño se escriba, y nos llevo hasta una especie de estación de autobuses de Pune, desde allí se supone que cogemos el bus nº 50, y nos deja en las faldas del monte para ir al fuerte, vale, de puta madre, preguntamos, sí, en five minutes (sí, claro, five fucking indian minutes).

Esperamos, en seguida viene, it's comming, los cojones.

Esperamos más.

Esperamos un poco más..

Desesperamos.

Preguntamos a un coche de los que van al fuerte, vale, sí, va, cuanto? 20 putas rupias, o sea que estuvimos esperando como hora y media a un bus que nunca llegó, y podíamos haber ido por veinte putas rupias, bueno, no pasa nada.

Total que cogemos el jeep, cuantos indios entran en un jeep? Pues depende, si metes tres guiris los petan menos, pero íbamos a ver que cuente... atrás ocho, en medio cinco, un hombre de pié, y delante creo q iban tres, total 16 personas en el jeep, TII (This Is India).

Pero bueno, ni tan mal, un viaje relativamente corto para lo que se ve por aquí, y nos dejan en una especie de pueblecito, un cruce, vale, de puta madre, donde está el fuerte? Yo no lo veo...

Sí, por esa carretera.. bueno, vale, te creo.

Vamos a comprar un poco de agua y tal para el camino (sabia decisión por cierto), y vemos un puestecito callejero que hacen los guarapos (guara es una masa de patata con chili rebozada, y si le añades el po te lo dan con pan), tortillas y demás cosas, bastante cerdo de aspecto, pero bueno, q' más da, TII :P

Comemos, y salimos del garito, xq era un puesto callejero pero con mesas, no os creáis.. :D

Y una de que vamos a la carretera, para empezar a caminar, miro para atrás, para que no me atropellen, y q' veo? Nº 50... mmmm, pues sí que existe, lo cogemos? Venga. Sabia decisión otra vez.

Camino larguito, hasta otro pueblo, fin del trayecto, pues habrá que bajarse.

Seguimos a la gente, parece que la gente sabe dónde va...

Y empieza la ascensión, la verdad es que de puta madre, las cabras han de tirar al monte, y ya lo echaba de menos, una hora y media o dos de ascensión, entre rocas, caminos malos, muchas cabañas con gente que no entiende nada de lo que le dices pero sin embargo te sonríen, y se sienten felices al ver cómo chapurreamos hindi....

Agua, mucho agua, mucho calor, agua por encima de la cabeza.. compramos agua por el camino, lo más curioso de este país, es que vayas donde vayas hay gente, y si hay gente hay tiendas, y te venden :D

Total que por fin se ve un cacho de muralla, está bastante conservau, todo de puta madre, hay fotos chulas, a ver si cuelgo alguna en otro post, que ahora no puedo.

Paseito y tal y cual, y ver las vistas, muy chulo.

Total, que cuando acabamos, con total relax, una de pos habrá que ir volviendo, preguntamos a los coches, bastante hemos andau, cobran caro (igual no, pero ya pensamos en rupias, y somos orgullosos capullos :P) pues nos vamos andando (ERROR).

Empezamos a caminar por la carretera, el camino por el que habíamos subido no es bueno para bajar, pues carretera, es más cómoda, camiamos...

Caminamos...

La gente con sus motos nos saluda,...

Caminamos....

Joder, esto es muy largo, una moto se detiene un momento, y Rubén decide hacer motostop, ok, sin problemas, en seguida nos veremos.

Laura y yo seguimos caminando

Vemos un cartel con algo escrito en Hindi, 5, bueno, cinco kilómetros, no es tanto, una hora o así, no pasa nada..

Seguimos caminando, cartel, ahora pone algo, y un 30, joder.

Caminando caminando, y las motos pasando y los coches pasando, de repente un montón de jeeps de los de pago, básicamente se ríen de nosotros, pongo el dedo, autostopista, estamos jodidos,

necesitamos ayuda, todos pasan de nosotros...

todos...?

No! Una aldea poblada por irreductibles galos resiste ahora y siempre al invasor... perdón

El último para, de puta madre, nos abren la puerta, subimos, no hablamos casi con ellos, pero nos llevan les decimos que vamos al pueblo, no sabemos cuál la verdad, confiamos en que Rubén esté en "el pueblo".

Dicen que van a Pune, de puta madre, sólo falta encontar a Rubén, tenemos la potra de que está tomando un té en el pueblo, junto a la carretera, pues cojonudo, pa casa que nos vamos..

Final feliz :D

La verdad es que fue un día de puta madre, aunque empezó torcido con el puto bus, pero luego fue cojonudo.

Pues nada más que contar por ahora, a la vuelta de Goa supongo que pondré un post con fotitos, salvo que algún Hijo de la Gran PUta me robe, que he leído que hay mucho cabronazo suelto por ahí, espero que los poderosos Ganesh y Sheeva me protejan.

Pues nada, lo dicho, que ya escribiré. en fin, me voy a por Laura y Rubén, q si no se nos va a hacer tarde, q nos vamos....

A GOAAAAAAAAA!!!!

Sed felices mis peques :D

Agur.
SSergio.

sábado, 10 de marzo de 2007

Behin edo behin

Behin edo behin pentsatzen baduzu
munduan bakarrik zaudela,
ez sinistu, ene laguna,
ez sinistu, ene adiskide.

Behin edo behin ikusten baduzu
zelaian lore gorria,
maite ezazu, ene laguntxo,
maite ezazu, ene adiskide.

Iluntasun eta ezbeharrean
itota aurkitzen bazara,
ez izutu, ene laguntxo,
argia etorriko da ta.

Itsas gaiztoan dabilen txalupak
isurtzen duen kemenaz,
jarrai zazu, zeure bidean,
jarrai zazu, ene laguna.

Goizeko printzak nabaritu orduko
sentitzen baduzu poza,
zabal zazu zeure bihotza,
zabaldu egun berrira.

Txirri, Mirri, eta Txiribiton

miércoles, 7 de marzo de 2007

Dos días

Jelouuuuuuuuuuuuu,

Bueno, no sé qué decir, no estoy con muchas ganas de escribir ahora mismo.

Tampoco quiero que penséis q estoy jodido, no es así. Pero he tenido un par de días de esos asquerosos, sin ganas de nada, cansau todo el día.. en fin.

Intento buscar motivos, para combatirlos, pero no encuentro, hay veces que no todo tiene explicación, o al menos no siempre se encuentra.

Creo que la sensación era algo así, intentaré explicarlo, aunque no es exactamente eso, pero bueno.

Es como si crees caminar de la mano con alguien, el piso es firme, y seguro, todo marcha bien.. de repente te das cuenta de que ya no sientes la mano, que quien te acompañaba se ha desvanecido.. bajo tus pies sólo hay abismo, y caes.

Caes con el pánico que provoca el vacío, sin comprender, por qué todo parecía ir bien, y ahora sólo está todo oscuro? Miedo..

...

Pero qué coño?¿ esto no es vacío... existe cierta viscosidad, creo que si me muevo puedo ir para arriba..

Empiezo a nadar hacia arriba, creo, xq no hay luz aquí. Pero hay que tomar decisiones, y tomo la mía, confío en que sea la correcta.

Avanzo.

Parece que veo algo de luz, ergo la dirección es la correcta.

Ahora siento que he tragado bastante del líquido viscoso, no estoy bien del todo, pero empiezo a expulsarlo, escupo, vomito, va saliendo.

Todavía quedan restos, pero todo lo que pasa pasará, y se desvanecerá en el tiempo con la consistencia de un recuerdo..


Bueno, al menos estoy vivo, y lo estoy sintiendo.

No todo el monte va a ser orgasmo (como dice el refrán)

Pero no os preocupéis, esto no quiere decir nada, sigo siendo yo, y aunque evoluciono, y cambio, y progreso, procuro tomarme las cosas lo mejor que puedo. De todo se aprende, o al menos hay que intentarlo, como dice la canción "Always look the bright... side of life... turú turutu tururú.."

En fin, que nada más, que me despido, al final parecía que sí que me apetecía escribir algo, pero no me jodáis y penséis que estoy jodido, ahora estoy bien, así que no problemo.

Ya sabéis lo que tenéis que hacer, sed felices, eso me hará feliz a mí..

Nere erara, baina danak maite zaituzted pixkat.

Ondo izan, ta gogoan izan atzotitza

Non gogoa, han zangoa

Muxu bat danoi.


P.D. He escrito esto sólo para plasmar una situación, no sabía donde ni cómo hacerlo, y he pensau que esto podía ser el sitio menos malo. Es mi rincón, y lo comparto, lo sé, algunos pensaréis chorradas, o q parezco un poco bobo escribiendo aquí, siendo soez, me la pela. Otros podéis pensar que estoy jodido, que pobrecito, no es así, así que no os preocupéis, vale? Esto no han sido más que un par de días en más de dos meses, así que todo OK. Además, siempre me quedará el Cherry On The Top, la pastelería que hace el chocolate más maravilloso que he probado hasta ahora... mmmmmmm

:EOT