miércoles, 13 de junio de 2007

Report semanal

Iepa familiiii

He vuelto, sé que me echabais de menos…

Pues otro fin de semana diferente podría decir, os cuento, allá por el miércoles o jueves pasau gente del curro le comentó a Rubén que se iban de Picnic, q a ver si queríamos ir. El plan era ir con ellos en un coche hasta la playita, a tres horas de Pune, pasar noche en algún hostal, casa o similar, pasar el domingo en la playa y el domingo a la noche en casita.

El plan no está mal, no? Pues la verdad es que me daba una pereza de la hostia ir con los indios a hacer el indio un fin de semana. La gente del curro que iba no es precisamente con la que más hablo.

Rubén casi no dudó desde el principio, no sabía donde se metía… Laura y yo sí que dudamos, y dudamos hasta el final. Al final nos rajamos. Y ahora la duda, cuento el finde de Rubén o cuento el nuestro? Pues creo que voy a empezar por el de Rubén.

13.30 aprox del sábado, salen para la playa en el coche, cinco indios, un conductor y un insensato :D. Creo que llegaron sobre las 20.00 aprox, cenar un poquito, comer y tal y cual, y la verdad es que no sé xq’ cuento todo esto xq no me lo sé bien, pero bueno, resumiré. Sábado a la tarde noche llegan, nada de playa. Cenar, no sé q’, un par de anécdotas graciosas y el domingo a las 6 de la mañana a la playa, un chombo y tal y cual y al coche, desde las 10.30 hasta las 22.00 aprox que llegó a casa pararon para ver dos templos y para comer, un plan de la rehostia, no? :P

Vale, pues ahora el finde alternativo que nos hicimos Laura y yo. Sábado a la tarde, el protocolo habitual suele ser llegar a casa, comer, siestear, y hacer un poco de turismo. Esta vez cumplimos a rajatabla, comida en el Silk Route, un sitio muy chulo de comida oriental muy elaborada, en plan japo con sushi, tailandes, y mucho más, muy chulo, muy tranquilo, agradable como pocos. Después seguimos con el protocolo y a siestear un poco, eso sí, ahora nos ponemos hora de despertarse, xq si no no hay dios que se mueva :D

El sábado tocó ir a los estudios de cine y televisión de india en Pune, que qué tal? Cerrados :D pero bueno, tenemos un contacto para que nos haga una visita guiada, así que eso supongo que en otro post os lo contaré. Lo bueno, pues una zona nueva que conocimos, y un señor que había por allí nos habló de unas cuevas que están cerquita de aquí, así que tal vez para el domingo que viene ya tengamos plan.

Luego estuvimos dando una vuelta por la zona, y tachán… el archivo de cine de India en Pune, pues vamos a verlo. Estaban con un ciclo de algo, proyectando pelis, así que nada, padentro. La peli no estaba mal, afortunadamente sólo vimos la última media hora o así. Lo más curioso es que se entienden cosas, sé como unas veinte palabras en hindi, pues deben ser las más usadas :D Pues nada, luego poco más, del cine salimos tarde, así que pa casa, sí, sábado y pacasa, pero xq’?

Pues xq el domingo nos fuimos a la playa (!!!!!) Cogimos un coche de alquiler, a las 6 de la mañana salimos con destino a Alibag, Varsoli beach, que coño, si queremos ir a la playa pues nos vamos. Llegamos sobre las 9 o así, llegamos a la playa…

y…..

misterio…

Joder, yo el mar no lo recordaba así, es MARRÓN.. puaj.

La arena toda empapada, ni dios podía ponerse ahí. Los indios felices, les parece la hostia esa playa, es muy curioso, hables con quien hables te dice que sí, que de puta madre, que vaya playa. De hecho fuimos allí por recomendación de una del curro, pero vaya chusta de playa.

Total que después de esa fuimos a otra que se supone que estaba mejor, la misma mierda (permítaseme ser soez), pero muchos más indios curiosamente felices.

Total que para las 12 del medio día decidimos que nuestro día de playa se había acabado. Así que nos volvimos para Pune.

En Pune fuimos a visitar Sarasbao, un parque que ya habíamos estado antes pero estaba cerrado, hay que pagar tres rupias por entrar :D. Esta vez estaba abierto, llegamos sobre las 15.00, comer nuestra comida del día de (NO-)playa, intento de siestear después de comer.. intento xq había un guarda cabrón que si te tumbabas te venía con un silbato y decía “no sleeping, no sleeping” joder! Y poco más, bueno, el parque en cuestión es una especie de centro de interpretación sobre energías alternativas, lease eólica, solar, hidráulica… etc. Interesante, aunque pequeñito.

Luego hubo tb una escena curiosa, había un cartel en plan BOATING, yo pensaba que iba a ser un rollo parque del retiro, con indios remando e indias mirando cómo reman con mala cara mientras leen. Pero no, mucho mejor, una charca sucia y pequeña por la que daban vueltas unas barcas llenas de indios aparentemente felices por la experiencia.

Últimamente he estado pensando bastante si los indios pueden ser realmente felices con la vida que llevan, desde luego creo que no son felices tal y como yo lo entiendo, pero el ensayo sobre la felicidad de los indios lo dejaré para otro post.

Por cierto, prometo preparar paquetes de fotos y enviar por mail, como se suele decir por aquí, mañana empiezo.

Que vaya todo bien mis pequeñines, os echo de menos..

Sed felices, que sabéis que eso me hará feliz a mí :D

Sergio.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Si ejjjjjkeeee, como las playas de aki...en ningun ladoooooo!!!! Beno, argi dagoena da, indiarrek seguruenik pozik daudela, baina ez zure pozarekin alderatuta. Imagina ezazu indiar bat Euskal HErriko edozein hondartzan...agian gehiago gustatuko litzaioke bertako hondartza eta ez hemengoa...nor daki...pertsonak oso diferenteak dira txo! (ta imagina ezazu indiarrak...jaajaj)

Beno aver egia den ta argazkiak ipintzen dituzun behingoz...zeren...ondo doaz deskanso bat ari naizen bitartean so egiteko...asiq...anima zaitetz, ta ekin lanari!!!

Ei primo, oraindik ez duzu asko esan indiar neskei buruz e??? Akaso neska guztiak daude puntutxo gorri horrekin kopetan???? Ai ama, alguna libre habrá no???

Hurrengo baten, zure laneko indiar "jator" horiei hemengo hondartzen argazkiak erakutsi, aho bete hortz uzteko...

Benga primooooo, laster arte....

hemendik gauzak ondo doaz...momentuz bai...(asteartean egun inportantea da...kontako dizut)

Besarkada handi bat

Bultza dijo...

Primooooooooo,

Espero que ahora sepas apreciar la maravillosa playa de la arena de muzkiz, naranja naranjita :-) y yo que creia que bilbao era la zona más contaminada del mundo ;-)

Este finde me voy a visitar waterloo!,, tus posts me animan ha hacer más turismo de lo que estoy acostumbrado. Tu desde luego NO PARAS! sigue así!

Un abrazo

Anónimo dijo...

Pues prefiero vuestro finde, incluso con playa marrón y todo!
xDDD
Pues nada guapo, a seguir bien. Nosotros tb te echamos de menos.
Un besazo.